ژئوفیزیک هوابرد
ژئوفیزیک هوابرد با استفاده از نصب تجهیزات ثبت اطلاعات ژئوفیزیک بر روی وسیله پرنده و برداشت اطلاعات ژئوفیزیکی با استفاده از پرواز بر روی مناطق مورد نظر اجرا میشود. استفاده از وسیلههای پرنده مانند هواپیما و بالگرد این امکان را به ژئوفیزیک هوابرد میدهد تا بتواند چندین نوع پارامتر فیزیکی (اطلاعات ژئوفیزیکی) را به طور همزمان با استفاده از یک وسیله پرنده و با سرعت بالا نسبت به عملیات ژئوفیزیک زمینی ثبت و برداشت کند. با استفاده از این قابلیت ژئوفیزیک هوابرد توانسته است اطلاعات ژئوفیزیکی را در پهنههای وسیع در زمان کوتاه و با صرف هزینههای بسیار کمتر نسبت به عملیات زمین در مناطق مختلف جهان تولید کند. ژئوفیزیک هوابرد جهت شناسایی سارختارهای زمین، عوارض مختلف آن و شناسایی پتانسیلهای معدنی موجود در لایههای زمین، اطلاعات بسیار با ارزشی را در اختیار قرار میدهد. امروزه اطلاعات ژئوفیزیک هوابرد به عنوان اطلاعات پایه و کاربردی برای مطالعات زمین شناسی، اکتشافات معدنی، اکتشافات منابع هیدروکربنی و غیره استفاده میشود. مهمترين روشهاى برداشت اطلاعات ژئوفیزیک به شرح زیر میباشد:
- روش مغناطیسسنجی: در روش مغناطیسسنجی هوابرد تغییرات شدت میدان مغناطیسی زمین بر روی ارتفاع مشخص از سطح زمین ثبت میگردد. تغییرات میدان مغناطیسی زمین ناشی از تغییر مواد با قابلیت مغناطیسی پذیری متفاوت در لایههای زمین میباشد.
- روش رادیومتری: روش رادیومتری میزان غلظت عناصر رادیواکتیویته، به ویژه توریم، پتاسیم و اورانیم را با استفاده از ثبت تشعشعات حاصل از عناصر تعیین میکند. همچنین از این روش برای شناسایی گسترش آلودگیهای رادیواکتیو و تهیه نقشههای زمین شناسی سطحی با استفاده از تغییر محتوای مواد رادیو اکتیو استفاده میشود.
- روش گرانی سنجی: روش گرانی سنجی هوابرد تغییرات شتاب گرانشی را بر روی سطح زمین اندازه گیری میکند. اطلاعات شتاب گرانشی حاصل تغییرات چگالی جرمی مواد تشکیل دهنده لایههای زمین شناسی میباشد.
- روشهای الکترومغناطیسی (EM): روش الکترومغناطیس با ارسال امواج الکترومغناطیسی اولیه به زمین و ثبت امواج ثانویه توسط گیرندههای امواج الکترومغناطیسی خصوصیات رسانایی لایههای زمین شناسی را که ناشی از کانی شناسی، شدت دگرگونی و میزان شوری آب است را اندازه گیری میکند.